Το πιπίλισμα του δακτύλου είναι μία συνηθισμένη και φυσιολογική συνήθεια για πολλά μικρά παιδιά, ειδικά μέχρι την ηλικία των 4 ετών. Ωστόσο, υπάρχουν μερικές περιπτώσεις που μπορεί να είναι καλό να ξεκινήσεις να το παρακολουθείς πιο στενά ή να ζητήσεις καθοδήγηση από ειδικό.

Πότε να αρχίσεις να ανησυχείς:

• Μετά τα 5 έτη, ιδιαίτερα όταν αρχίζει το παιδί να αλλάζει δόντια, γιατί μπορεί να επηρεαστεί η σωστή ανάπτυξη των δοντιών ή της γνάθου

• Αν το παιδί πιπιλά πολύ έντονα (με πίεση) μπορεί να έχει αντίκτυπο στο σχήμα του ουρανίσκου ή τη στοματική υγεία

• Αν φαίνεται ότι το πιπίλισμα του δακτύλου συνδέεται με άγχος (π.χ. το κάνει όταν είναι στενοχωρημένο, φοβισμένο ή πιεσμένο)

• Αν η συνήθεια επηρεάζει την κοινωνική του ζωή π.χ. αποφεύγει το παιχνίδι με άλλα παιδιά ή του κάνουν παρατηρήσεις

ΤΙ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ, πρακτικές στρατηγικές:

• Μίλησε με απλό και θετικό τρόπο χωρίς να το τιμωρείς ή το επιπλήττεις. Πες: «Ξέρεις όταν μεγαλώνουμε τα δακτυλάκια μας δεν είναι για πιπίλισμα. Μπορούμε να βρούμε άλλους τρόπους να νιώθουμε όμορφα». «Τα δοντάκια σου θα γίνουν πιο όμορφα αν σταματήσεις!»

• Απόφυγε φράσεις που ντοπιάζουν: «Μην το κάνεις,φαίνεσαι μωρό!»

• Παρατήρησε πότε και γιατί το κάνει. Συνήθως γίνεται όταν είναι κουρασμένο, όταν βαριέται, όταν νιώθει ανασφάλεια ή άγχος, όταν χαλαρώνει (π.χ. πριν τον ύπνο).

• Βρες ένα υποκατάστατο. Όπως μαλακό κουκλάκι, κουβερτούλα ή ακόμα και ένα χαλαρωτικό αντικείμενο να κρατάει στο χέρι. Αν του αρέσει να απασχολεί τα χέρια, δώσε του μικρά παιχνίδια χειρισμού (finger toys, μαλακά μπαλάκια) ή ασχοληθείτε με χειροτεχνίες, πλαστελίνη και τουβλάκια.

• Χρησιμοποίησε σύστημα επιβράβευσης. Κάνε ένα απλό ημερολόγιο με αυτοκόλλητα. Κάθε μέρα που δεν πιπιλάει το δάκτυλο, βάζετε μαζί ένα αυτοκόλλητο. Μετά από 3-4 επιτυχημένες μέρες μπορεί να κερδίζει κάτι μικρό (ένα παιχνίδι, μία βόλτα που του αρέσει, μία δραστηριότητα μαζί σου, μία λιχουδιά).

• Κάνε τον ύπνο πιο ασφαλή και ήρεμο. Αν πιπιλάει στον ύπνο χρησιμοποίησε ένα κουκλάκι που θα κρατά ή ένα τραγούδι/παραμύθι για χαλάρωση. Μπορείς να πεις π.χ. «Αυτό το ζωάκι θα είναι μαζί σου και θα σε βοηθά να κοιμάσαι χωρίς να πιπιλάς το δάχτυλό σου».

• Δώσε χρόνο και μην αγχώνεσαι. Μερικά παιδιά σταματούν από μόνα τους χωρίς πίεση. Αν δεις ότι επιμένει μετά τα 4 έτη ή υπάρχει οδοντιατρικό θέμα τότε ένας Παιδοδοντίατρος, Παιδοψυχολόγος ή Λογοθεραπευτής μπορεί να βοηθήσει πολύ.

Να είστε υπομονετικοί! Το παιδί σας χρειάζεται στήριξη και αγάπη για να αφήσει αυτή τη συνήθεια.